چند نوع رشته رزمی داریم؟ چه تفاوت هایی بین سبک های ورزش رزمی در دنیا وجود دارد؟ در خدمتم با آموزشی متفاوت و این بار آموزشی بسیار عالی که در فضای مجازی در حدی بهش اشاره شده بود ولی اینجا به بررسی آن میپردازیم و هنر های رزمی ای خدمتتون معرفی میکنیم که بسته به علاقه نیاز و سلیقه شخصیتون بتونید در اون موفق بشید :-) قبل از همه این ها من خدمتتون عرض کنم که بنده حدود 1 سال کاراته کنترلی سبک شیتوریو ، 2 سال کاراته غیر کنترلی سبک اویاما کاراته (کیوکوشین +سلاح سرد) ،2سال دفاع شخصی، 3 ماه جودو ، 1 ماه ووشو کار کردم و تا حدی به بقیه رشته ها تسلط دارم که میخواهم به نقد و بررسی آن ها بپردازم .

قبل از شروع ذهن خود را خالی کنید :

روزی، دانشمندی نزد یک استاد ذن رفت تا درباره ذن از او سوالاتي بپرسد. در خلاصه صحبتهای استاد، هر از چند گاهی، مرد دانشمند حرفهای او را قطع ميكرد و مي گفت:«آه!بله،ما آن را دار . و از این قبیل حرفها. بالاخره استاد ذن حرفهایش را قطع كرد وشروع به ریختن چای برای مرد كرد او فنجان را پر كرد، و بعد دوباره در آن چای ریخت تا فنجان لبر یز شد. مرد دانشمند گفت: «كافي است، دیگر فنجان جاندارد.» استاد ذن گفت: «بله، من هم مي دانم. اگر شما اول فنجان ذهن خود را خالي نکنید،چطور ميتوانیدفنجان چای مرا بچشید؟» منظور آن است که تا کسي فکر خود را از اندیشه های قبلی خالي نکند، نمی تواند پذیرای اندیشه های جدید باشد.

درگیر سبک نباشیم

دیالوگ معروفی که بروسلی گفت و آن را از رزمی کار های حرفه ای میشنویم ! کسانی که توی دنیای رزمی خوش درخشیدند هر کدام در چندین رشته و سبک مختلف کار کرده اند و توانایی های خود را بالا برده اند ! هیچ سبکی تنها و به خودی خود کامل نیست ! پس تنها 1 سبک نمیتواند شمارا قوی کند همانطور که بروسلی 1 سبک نداشت !!! استاد بروسلی به پیروی از یک سبک اعتقاد نداشت و معتقد به استفاده از بهترین تکنیک‌ها از سبک‌های مختلف رزمی بود. از آن جایی که به مطالعهٔ فراوان درخصوص انواع سبک‌های رزمی می‌پرداخت ازآن رو با تمامی سبک‌های مبارزهٔ غربی و شرقی آشنایی کامل داشت.

فرض کنید چند نفر که در سبک های مختلف هنرهای رزمي مهارت پیدا کرده اند شاهد يک دعوای خیاباني تمام عیار باشند. مطمئنم که هر کدام از آنها اين واقعه را يک جور تعريف خواهند کرد. اين اختلاف قولها کاملا ً قابل فهم است. چون آنها نميتوانند مبارزه (يا هر چیز ديگر) را آن طور که هست ببینند، زيرا نقطه نظر انتخابي خودشان، يعني سبک شان، چشم آنها را کور کرده است

و آنها مبارزه را از پشت عینک سبک خودشان خواهند ديد.مبارزه، في نفسه ساده و تمام عیار است. محدود به آمادگي شما يا تجربه تان به عنوان يک رزميکار چیني نیست. مشاهده واقعي زماني شروع مي شود که الگوهای از پیش طرح شده را به دور بیندازيد و اجرای آزادانه و حقیقي تکنیک ها موقعي شروع ميشود که ماورای سیستمها (سبک ها) قرار گرفته باشید.هر کدام از سبک ها یکسری نقاط قوت و یک سری نقاط ضعف دارند که آن هارا از بقیه سبک ها جدا میکند ! همچنین قوانین هر سبک هم باعث افزایش قدرت آن سبک میشود ، برای درک بیشتر به بررسی سبک ها میپردازیم (بدون تعصب) :

شماره 1 : بوکس

بوکسور ها ضربات دست فوق العاده قوی و سریعی دارند که باعث ناک اوت شدن حریفشان میشود ولی در پا ضعف دارند و قدرت و سرعت پاهایشان حتی 50% قدرت و سرعت دستانشان هم نیست !(برای همین کیک بوکس بعد از بوکس امد که تکنیک های پا هم در آن کمی می گنجید ولی باز بوکس است و دست ) بیشتر بوکسور ها عضله ای و چابک و سبک وزن هستند و نوع ورزش روی قد تاثیر چندانی ندارد

• نکته : کیک بوکس ورزشی ژاپنیست (که از ترکیب کیک=ضربات پا و بوکس=ضربات دست) که بخاطر نقص ورزش بوکس در استفاده نکردن از ضربات پا ابداع شد

شماره 2 : تکواندو

تکواندو کار ها ضربات پای بسایر قوی و سریعی دارند که بعضا در قدرت آن هم بحث ها بسیار است ولی بر اساس تجربه و حقیقت قدرت ویرانگری هم دارند ! ولی در ضربات دست بسیار ضعیف هستند و به نوبه خود اصلا در دست ماهر نیستند ! تکواندو کار ها حدود 99 درصد سبک وزن هستند و اکثر تکواندو کار ها بلند قد هستند

شماره 3 : وینگ چون

رشته ای که به بوکس چینی هم معروف است یکی از رشته هایست که ضربات دست در آن بسیار سریع و غیر قابل تصور هستند ولی ضربات پا خیر (بین بوکسور ها و وینگ چون کار ها همیشه سر قدرت جنگ بوده و هست ) ولی باید پذیرفت که قدرت بوکس بیشتر از وینگ چون است و سرعت وینگ چون بیشتر از بوکس ، وینگ چون کار ها اکثرا سبک وزن هستند و این سبک تاثیر زیادی روی قد ندارد