معرفی سبک های مطرح ورزشهای رزمی دنیا : معرفی 15 سبک ورزش رزمی

چند نوع رشته رزمی داریم؟ چه تفاوت هایی بین سبک های ورزش رزمی در دنیا وجود دارد؟ در خدمتم با آموزشی متفاوت و این بار آموزشی بسیار عالی که در فضای مجازی در حدی بهش اشاره شده بود ولی اینجا به بررسی آن میپردازیم و هنر های رزمی ای خدمتتون معرفی میکنیم که بسته به علاقه نیاز و سلیقه شخصیتون بتونید در اون موفق بشید :-) قبل از همه این ها من خدمتتون عرض کنم که بنده حدود 1 سال کاراته کنترلی سبک شیتوریو ، 2 سال کاراته غیر کنترلی سبک اویاما کاراته (کیوکوشین +سلاح سرد) ،2سال دفاع شخصی، 3 ماه جودو ، 1 ماه ووشو کار کردم و تا حدی به بقیه رشته ها تسلط دارم که میخواهم به نقد و بررسی آن ها بپردازم .

قبل از شروع ذهن خود را خالی کنید :

روزی، دانشمندی نزد یک استاد ذن رفت تا درباره ذن از او سوالاتي بپرسد. در خلاصه صحبتهای استاد، هر از چند گاهی، مرد دانشمند حرفهای او را قطع ميكرد و مي گفت:«آه!بله،ما آن را دار . و از این قبیل حرفها. بالاخره استاد ذن حرفهایش را قطع كرد وشروع به ریختن چای برای مرد كرد او فنجان را پر كرد، و بعد دوباره در آن چای ریخت تا فنجان لبر یز شد. مرد دانشمند گفت: «كافي است، دیگر فنجان جاندارد.» استاد ذن گفت: «بله، من هم مي دانم. اگر شما اول فنجان ذهن خود را خالي نکنید،چطور ميتوانیدفنجان چای مرا بچشید؟» منظور آن است که تا کسي فکر خود را از اندیشه های قبلی خالي نکند، نمی تواند پذیرای اندیشه های جدید باشد.

درگیر سبک نباشیم

دیالوگ معروفی که بروسلی گفت و آن را از رزمی کار های حرفه ای میشنویم ! کسانی که توی دنیای رزمی خوش درخشیدند هر کدام در چندین رشته و سبک مختلف کار کرده اند و توانایی های خود را بالا برده اند ! هیچ سبکی تنها و به خودی خود کامل نیست ! پس تنها 1 سبک نمیتواند شمارا قوی کند همانطور که بروسلی 1 سبک نداشت !!! استاد بروسلی به پیروی از یک سبک اعتقاد نداشت و معتقد به استفاده از بهترین تکنیک‌ها از سبک‌های مختلف رزمی بود. از آن جایی که به مطالعهٔ فراوان درخصوص انواع سبک‌های رزمی می‌پرداخت ازآن رو با تمامی سبک‌های مبارزهٔ غربی و شرقی آشنایی کامل داشت.

فرض کنید چند نفر که در سبک های مختلف هنرهای رزمي مهارت پیدا کرده اند شاهد يک دعوای خیاباني تمام عیار باشند. مطمئنم که هر کدام از آنها اين واقعه را يک جور تعريف خواهند کرد. اين اختلاف قولها کاملا ً قابل فهم است. چون آنها نميتوانند مبارزه (يا هر چیز ديگر) را آن طور که هست ببینند، زيرا نقطه نظر انتخابي خودشان، يعني سبک شان، چشم آنها را کور کرده است

و آنها مبارزه را از پشت عینک سبک خودشان خواهند ديد.مبارزه، في نفسه ساده و تمام عیار است. محدود به آمادگي شما يا تجربه تان به عنوان يک رزميکار چیني نیست. مشاهده واقعي زماني شروع مي شود که الگوهای از پیش طرح شده را به دور بیندازيد و اجرای آزادانه و حقیقي تکنیک ها موقعي شروع ميشود که ماورای سیستمها (سبک ها) قرار گرفته باشید.هر کدام از سبک ها یکسری نقاط قوت و یک سری نقاط ضعف دارند که آن هارا از بقیه سبک ها جدا میکند ! همچنین قوانین هر سبک هم باعث افزایش قدرت آن سبک میشود ، برای درک بیشتر به بررسی سبک ها میپردازیم (بدون تعصب) :

شماره 1 : بوکس

بوکسور ها ضربات دست فوق العاده قوی و سریعی دارند که باعث ناک اوت شدن حریفشان میشود ولی در پا ضعف دارند و قدرت و سرعت پاهایشان حتی 50% قدرت و سرعت دستانشان هم نیست !(برای همین کیک بوکس بعد از بوکس امد که تکنیک های پا هم در آن کمی می گنجید ولی باز بوکس است و دست ) بیشتر بوکسور ها عضله ای و چابک و سبک وزن هستند و نوع ورزش روی قد تاثیر چندانی ندارد

• نکته : کیک بوکس ورزشی ژاپنیست (که از ترکیب کیک=ضربات پا و بوکس=ضربات دست) که بخاطر نقص ورزش بوکس در استفاده نکردن از ضربات پا ابداع شد

شماره 2 : تکواندو

تکواندو کار ها ضربات پای بسایر قوی و سریعی دارند که بعضا در قدرت آن هم بحث ها بسیار است ولی بر اساس تجربه و حقیقت قدرت ویرانگری هم دارند ! ولی در ضربات دست بسیار ضعیف هستند و به نوبه خود اصلا در دست ماهر نیستند ! تکواندو کار ها حدود 99 درصد سبک وزن هستند و اکثر تکواندو کار ها بلند قد هستند

شماره 3 : وینگ چون

رشته ای که به بوکس چینی هم معروف است یکی از رشته هایست که ضربات دست در آن بسیار سریع و غیر قابل تصور هستند ولی ضربات پا خیر (بین بوکسور ها و وینگ چون کار ها همیشه سر قدرت جنگ بوده و هست ) ولی باید پذیرفت که قدرت بوکس بیشتر از وینگ چون است و سرعت وینگ چون بیشتر از بوکس ، وینگ چون کار ها اکثرا سبک وزن هستند و این سبک تاثیر زیادی روی قد ندارد

گفو

شائولین گ فو

گفو

انواع سبک های گ فو

سبک هایی که در قالب کمیته هستند عبارتند از:

۱.توآ: گ فو توآ، یک هنر رزمی ایرانی است که بر تن و روان سالم تر تأکید می کند. این ورزش توسط ابراهیم میرزایی در سال۱۳۴۸ تاسیس گردید.گ فو توآ دارای هفت مایگاه است که به جز مایگاه اول که به حرکات فیزیکی و فعالیت های بدنی می پردازد، بقیه به جنبه های علمی، عرفانی و پزشکی در خصوص تن و روان اشاره دارد.

۲.جنگاوران: بنیانگذاری و تأسیس کمیته جنگاوران گ فو از سال ۱۳۴۹ در مکان باشگاه سرباز با حضور اساتید برجسته و مربِیانی که به منظور یادگیری وآموزش وتوسعه این سبک به گرد هم آمده بودند برگزارمیشده است.

۳.من تو ما( نیو گ فو سابق): هنر رزمی نیو گ فو( من تو ما) یا بعبارت دیگر توسعه شیوه نوین درایت، دانایی و توانایی پدیده ایست که تمام اصول و فنون تکنیکی و تاکتیکی آن طبق موازین علمی در پیوندی ارگانیک و سیستماتیک طراحی شده و پیوسته از زیباترین حرکات فنی و فیزیکی هم برخوردار می باشد و هیچگاه فرسوده و کهنه نمیشود چون از قوانین و اصل ماهیت تغییر پذیری، نوآوری و بروز شدن پیروی میکند.

۴.پرتوآ: ایده اصلی ارائه ورزش رزم پهلوانی( پرثوآ) در سال ۱۳۶۰ به وسیله استاد فقید« پهلوان رحمت» که از پیشکسوتان و پهلوانان ورزش بومی محلی باستانی بود ارائه گردید. رزم پهلوانی پرثوآ، برآمده از شیوه های رزم سنتی، بومی و محلی ایرانیان است من جمله ، آیین های رزم پهلوانی خراسان( چوخه و رقص شمشیر)، مازندران( لوچو و لیفا)، کردستان( رقص هل پرکه)، گیلان( گیل مردی)، سیستان و بلوچستان( رقص چوب)، بختیاری( خلعت پرت کن)، لرستان، ترکمن( رقص خنجر) و . که تلفیقی از فرهنگ رزم ایرانی و با حرکات موزون آیینی و برگرفته از آداب و سنن دیرینه ایرانیان است که به صورت با سلاح و بدون سلاح انجام می شوند.

۵.پارس رزم (فری گ فو سابق): سبک فری گ فو یکی از سبک های گ فو در سطح کشور میباشد که تمام تکنیک های آن آزاد است و ممنوعیتی ندارد. رئیس سبک استاد داریوش نظرزاده که سالها افتخار حضور در جبهه های جنگ وسالهای سخت وعرفانی اسارت را داشتند، این سبک را بنیان نهادند.

۶.آرتا کابر (فول گ فو)

۷.توآدو (مدرن گ فو): هنررزمی توآدو، به عنوان یك هنررزمی ایرانی، درسال ۱۳۷۶ ( ۱۹۹۷میلادی) با بهره جویی از فرهنگ و ریشه فنون رزمی درایران، توسط استاد رضا خوش سرور( دارای سابقه فعالیت در كونگ فو از سال ۱۳۵۶- اولین سرمربی تیم ملی كونگ فو، ووشو جمهوری اسلامی ایران در بخش مبارزات سان شو در سال ۱۳۷۵) ابداع شد و سعی برآن شد تا تمامی سنین بتوانند ازاین هنر رزمی ایرانی برخوردار گردند.

سبک هایی که در قالب گروه هستند عبارتند از:

• دوچوب (رزم سیستانی)
• آنزان رزم(رزم لری)
• رزم گیلما(رزم گیلان ومازندران)
• تک رزم (تاپ گ فو سابق)
• گرات سان (اسپرت پاور گ فو سابق)
• ماتوآ
• کمپو
• تن جو
• توکیما

گفو

گفو

گفو

تاریخچه گ فو

تاریخچه گ فو با ورود بودیهارما و یا به گفته چینی ها تامو از هند به معبد 

شائولین چین آغاز می گردد. در ضمن معبد شائولین در ایالت هوتان قرار دارد و هنرهای رزمی موجود دنیا از این مکان سر چشمه گرفته است. راهب تامو که مشغول تعلیمات مذهبی به جوانان( راهبان) معبد بود. با توجه به حالات جسمی و روحی آن ها شروع به اختراع ۱۸ حرکت فیزیکی کرد، که بعدها همین حرکات جزئی از درس ها و و تعلیمات آن ها قرار گرفت و اساس هنر های رزمی گ فو( بوکس چینی) از اینجا آغاز شد.

بعدها شاگردان راهب توانستند حرکات گ فو را خوبی بیاموزند و شروع به گسترش این هنر کنند و بازه زمانی کوتاهی معبد شائولین خواستگاه گ فو شد و این هنر زیبا بتدریج در معابد دیگر نفوذ کرد و بعدا از سالیانی دراز طبق بوکس معبد شائولین سبکهای دیگری از گ فو پدید آمد که سرتاسر چین رواج یافت و هنر ملی این کشور

گفو

معرفی رشته گ فو

واژه گ فو از دو بخش« گ» یا« گونگ»( چینی:功) به معنای کار، فعالیت، شایستگی یا دستاورد و« فو»( چینی:夫) تشکیل می شود.« فو» در زبان چینی هم به معنی انسان است و هم پسوندی با معانی بسیار گوناگون. اگر فو را در معنای اول آن در نظر بگیریم معنی گ فو چیزی شبیه به« دستاورد انسان» خواهد بود و در صورتیکه آنرا پسوند بدانیم معنای آن« فعالیت و تلاشی که با صرف زمان و انرژی قابل توجه بدست می آید» خواهد بود.

ورزش رزمی گ فو، تمام حرکات آهسته و ظریف، از روش گام برداشتن در هر تی چی Tai Chi گرفته تا چرخش سریع و حرکات نمایشی و پرشکوه در ووشو (Wushu) و نیز حرکات سریع در فاصله نیدیک یک مبارز و جنگجوی وینگ چون Wing Chun و هر حرکت دیگر ما بین آن ها را شامل می شود.ترجمه و برگردان مستقیمی در زبان انگلیسی برای این کلمه وجود ندارد.

امروز میتوان گ فو را در پارکها، معبد، باشگاها و تمام اماکن عمومی و خصوصی مشاهده کرد. مخصوصا صبح های زود در هوای پاک و فضاهای زیبا و دلنشین .البته ناگفته نماند که ورزشی را که چینی ها صبح های زود تمرین می کنن شیوه ای از گ فوی نرم میباشد که به( تای چی چون) معروف است.

گفو

گفو

تفاوت بین کنگ فو و سایر هنرهای رزمی

1- کنگ فو فلسفه را وارد تمرین می کند

فلسفه ی هنرهای رزمی چینی مربوط به جنگجویان قاتل نیست بلکه مربوط به بودایی هایی با هدف طول عمر بیشتر است. این فلسفه و تاریخچه باعث دیدگاه مختلف دانش آموزان هنرهای رزمی چینی می شود.

خشونت و جنگاوری باورنکردنی در برخی هنرهای رزمی دیده می شود. این رفتارها در کنگ فو دیده نمی شوند زیرا ماهیت این ورزش ایجاد آرامش ذاتی، جلوگیری از خودخواهی و خشونت است.

2- کنگ فو یک سیستم ادراکی است

تکنیک های هنرهای رزمی به چهار بخش تقسیم می شوند: ضربه با مشت، ضربخ با پا، قلاب و پرتاب و گرفتن و قفل کردن مفاصل. هر نوع تکنیک کنگ فو از یکی از این بخش های گرفته می شود. این موضوع اهمیت زیادی دارد چرا که هر تکنیک اثربخشی خاصی دارد. یک هنر رزمی چینی با نوع خاصی حمله و دفاع سروکار دارد.

سایر هنرهای رزمی مانند کاراته، جودو و 

تکواندو تنها در یک یا دو دسته از موارد فوق جای می گیرد. به دلیل ماهیت این هنرهای رزمی، ورزشکاران این رشته ها نمی توانند پاسخگوی حملات خارج از این دسته ها باشند.

یک روش آماده سازی خود در مواقع نبرد یادگیری تمامی هنرهای رزمی است. اما راه حل بهتر یادگیری هنر رزمی چینی مشت بزرگ است که مزایای زیادی دارد.

مزایای هنرهای رزمی چینی

1- سلامتی و تندرستی

منظور از سلامتی عدم بیماری نیست بلکه توانایی خواب راحت، کار پر انرژی، تفکر درست و آرامش است. منظور از تندرستی سلامتی فیزیکی نیست بلکه توانایی واکنش سریع، تحمل شرایط سخت و تمرکز بدون خستگی است.

کنگ فو بهتر از سایر هنرهای رزمی برای سلامتی و تندرستی است. در شنا، دویدن و کاراته تندرستی با افزایش سن کم می شود ولی در کنگ فو ارتقا می یابد. بدین خاطر کنگ فو فراتر از فعالیت جسمی است و ساختارهای درونی و ذهنی را نیز بهبود می بخشد. یک کنگ فو کار انرژی و شادابی بیشتری در کار و آرامش و متانت بیشتری در شرایط تنش زا دارد.

2- ویژگی آموزشی

تعلیم کنگ فو روی پیشرفت اخلاقی و جسمی و ارزش هایی مانند وقار، شجاعت، صبر و شکیبایی تمرکز دارد. ماهیت اصلی این ورزش وابسته به فرایند طولانی شخصیت سازی است. ارزش هایی همچون صبر، شکیبایی، نظم، وفاداری و آرامش از لوازم پیشرفت هستند که از طریق کنگ فو حاصل می شوند.

3- دفاع شخصی

دفاع شخصی از لوازم هنرهای رزمی چینی است. تعلیم درست کنگ فو در راستای آموزش صبر، جلوگیری از نزاع و دفاع در برابر دیگران است. ما با اعتماد به نفس می توانیم دفاع از خود کنیم. دفاع شخصی در این مورد برای مواقع غیرجنگی و نزاعی مانند مصاحبه کاری یا امتحان مدرسه کارآیی پیدا می کند. در جامعه مدرن، نیاز به دفاع شخصی روانشناسی مهم تر از نیاز به نزاع حقیقی 

گفو

چگونه کنگ فو تعلیم داده می شود؟

شما در اولین کلاس خود با اطلاعات جدید زیادی روبرو می شوید. علاوه بر تمرینات کششی، تقویت عضله و انرژی زایی، حرکات خاصی برای این سبک وجود دارد. هر حرکت شامل اجزای فیزیکی: حرکت پاها، ران ها، بازوان، دست ها، چشمان و تنفس است. برای هر حرکت یک بخش ذهنی نیز وجود دارد. هر حرکت هدف خاصی دارد و این معلم است که درک دانش آموزان را از این اهداف بالا می برد تا بیشینه بازدهی به دست آید.

شما در اولین کلاس از شرایط بدن خود اطلاع پیدا می کنید. پس از یک ماه، در قدرت بازوان و پاهای خود و تمرکز و سلامتی رشد چشمگیری احساس خواهید کرد.

پس از دوره ی شش ماهه ی اول، حرکات اصلی کنگ فو را یاد می گیرید و انرژی شما به گونه ای غیرقبال باور افزایش پیدا می کند. پیشرفت بدون صدمه و آسیب نیز محتمل است زیرا همانند معلمان چینی کنگ فو، ما به ماهیت حرکات، اهداف آنها و آموزش درست آنها احاطه پیدا می کنیم.

گفو